Povodom 23. oktobra 1944. godine, Dana oslobođenja Novog Sada u Drugom svetskom ratu, gradonačelnik Novog Sada Milan Đurić, predsednica Skupštine Grada Novog Sada Dina Vučinić, predsednica Pokrajinske Vlade Maja Gojković, načelnik Južnobačkog upravnog okruga Milan Novaković, predstavnici Gradskog odbora Saveza udruženja boraca NOR-a, Vojske Srbije i Organizacije rezervnih vojnih starešina Grada Novog Sada, položili su vence na Spomen-groblju boraca narodno-oslobodilačkog rata 1941-1945. godine.
– Danas se smo se okupili da obeležimo 80. godišnjicu oslobođenja Novog Sada u Drugom svetskom ratu, rekao bih, ključnog trenutka u istoriji našeg grada. Na današnji dan odajemo počast hrabrim dušama, vojnicima koji su se borili protiv okupatora i koji su na kraju dali svoje živote za našu slobodu. Polažući vence na Spomen groblje, sećamo se više od pet hiljada građana koji su izgubili živote tokom trogodišnje okupacije. Ova žrtva, koja predstavlja skoro svakog dvanaestog stanovnika našeg grada, služi kao podsetnik na visoku cenu koju smo platili za našu slobodu. Dok razmišljamo o ovom značajnom datumu, važno je da ukažemo na važnost sprečavanja širenja ideologija, koje prete čovečanstvu, da ikada ponovo zažive. Naša je odgovornost da prenesemo lekcije naše bliske istorije budućim generacijama, kako se užasi prošlosti nikada ne bi ponovili. Nasleđe heroja, znanih i neznanih, koji su žrtvovali sve za našu slobodu, jeste izvor snage za sve nas, dok nastojimo da izgradimo još bolji Novi Sad i unapredimo kvalitet života svih njegovih građana. Nastavljamo da razvijamo naš grad, vođeni duhom slobode! Večna slava svima koji su se za nju borili – naglasio je tom prilikom gradonačelnik Milan Đurić.
U okviru gradskog groblja u Novom Sadu nalazi se Spomen-groblje boraca NOR-a 1941–1945. Završeno je i otvoreno za javnost 21. oktobra 1984. godine, a povodom četrdesete godišnjice oslobođenja Novog Sada. Na groblju je sahranjeno 286 poginulih boraca, a uklesana su i imena 538 poginulih, koji su sahranjeni na drugim mestima. Spomen-groblje je podignuto po idejnim rešenjima arhitekte Čedomira Radovića, koji je sa Vojinom Dedejevićem, vajarem, i grupom saradnika, 1977. godine osvojio drugu ravnopravnu nagradu na opštem Jugoslovenskom konkursu.
